Όσο και αν η φιλελεύθερη ιδεολογία αποπειράται να αποδείξει
ότι κατέχει την αληθινή,την ορθολογική,τη μοναδικά κατάλληλη και την εγγενή με
τη φύση του ανθρώπου αντίληψη για την οργάνωση των κοινωνιών,τόσο θα προσκρούει
στις ίδιες της τις αντιφάσεις,καθώς αποδίδει την αιτία των φαινομένων είτε σε
ιδεαλιστικές παρθενογενέσεις(σε αιώνιες και απαράβατες αλήθειες) είτε στην
εξέλιξη των ιδεών που συντελείται στα κεφάλια των ανθρώπων του
πνεύματος,παραγνωρίζοντας τα εξωτερικά ερεθίσματα και την αλληλεπίδραση των
τελευταίων με την εκάστοτε κοινωνικοοικονομική οργάνωση.
